Het geluk van Limburg
Een theatervoorstelling naar het boek van Marcia Luyten: het Geluk van Limburg. Ik mocht er naartoe in het Theater van Heerlen om meer over de Limburgse geschiedenis – en in het bijzonder die van Parkstad – te weten te komen.
Wat het geluk van Limburg is? Tijdens de voorstelling proberen o.a. Marcia Luyten, Petra Stienen en Connie Palmen die vraag te beantwoorden. ‘Het geluk en een schat vol verhalen liggen naast de voordeur. Je moet er alleen voor weten waar je vandaan komt.’
Connie Palmen laat aan de hand van het laatste hoofdstuk van haar eerste boek zien waar zij vandaan komt. Het publiek herkent veel in haar verhaal en lacht zich rot bij haar vertellingen. Na deze voordracht maken we o.a. kennis met een Limburgse acteur en mode-ontwerper, luisteren we naar Limburgse liedjes en krijgen we een kijkje in welk verlangen Limburgse jongeren drijft tot radicalisering. Het is mij iets te veel van de hak op de tak, want daar waar het interessant wordt, zijn we alweer toe aan een nieuw onderwerp.
Het geluk van de Limburger wordt pas echt concreet behandeld als Luyten in gesprek gaat met filosoof René Gabriëls en muzikant/schrijver Frans Pollux. Wat kenmerkt het goede leven van de Limburgers? Een opzwepend gesprek volgt. Pollux denkt dat er in deze regio meer hechting is met de lokale gemeenschap. Ook wordt onder andere de royaliteit van de Limburgers genoemd en dat zij echt weten wat goed leven is. Volgens Gabriëls is dat echter een vooroordeel; een Amsterdammer kan ook weten wat goed leven is. Uiteindelijk denken ze dat de sterke identiteit van de Limburgers is wat ze bindt en ze tot een hechte gemeenschap maakt. Dat is gelijk de reden dat het voor buitenstaanders moeilijk is toe te treden tot die gemeenschap.
Koempelmentaliteit
Die identiteit en de hechte gemeenschap stammen mogelijk af van de mijnwerkersmentaliteit uit de Zuid-Limburgse regio Parkstad: hard werken en elkaar helpen (de koempelmentaliteit). Vroeger werd je geboren als mijnwerker. Als kind kwam je terecht in een gesloten systeem van normen en waarden waar je aan moest voldoen. Je kon er moeilijk uit stappen. Toen de Nederlandse mijnkoolindustrie echter ten onderging, waren de voormalige mijnwerkers en hun nazaten genoodzaakt hun heil ergens anders te zoeken. Hun creativiteit te raadplegen, wellicht.
Misschien dat dat de voedingsbodem is voor het succes dat Parkstad inmiddels kent. Succes in het omturnen van de regio. Van een voormalige mijnstreek naar een florerend toeristisch oord vol topattracties*. Het werd in 2016 zelfs tot ‘Beste Reisbestemming ter Wereld’ gekroond door de internationale Tourism for Tomorrow Award vanwege de vooruitstrevendheid. Iets om trots op te zijn! Dat zal tenslotte niet alleen aan het geluk van de Limburgers bijdragen, maar ook aan het geluk van menig wereldburger.
* Deze tien hotspots mag je tijdens je bezoek aan Parkstad niet missen!
- 12 October 2017
- Geen reacties
- 3